Power Sessions #1 - Eerste Ervaringen

Het is nu bijna precies een maand geleden dat ik voor het eerst m'n Powertap wielset heb gebruikt, dus het leek me wel een mooi moment om even een update te plaatsen. Vanwege het weer heb ik 'm helaas maar 3x buiten kunnen gebruiken: 2x tijdens een duurtraining door het Groene Hart en 1x tijdens een retourtje Baarn om een mooie voornaaf voor een mooie prijs op te halen. Dit werd helaas wel een beetje een hagelrit, maar het was wel interessant om voor het eerst te zien hoe zwaar je nou werkelijk fietst op een licht oplopende weg.

December Update

Etape du Tour 2012: terug naar de Col du Tourmalet 

Het nieuwe seizoen begint al vorm te krijgen: begin november heb ik me al ingeschreven voor de Etape du Tour en afgelopen donderdag gingen de inschrijvingen voor de TOUR-Transalp én de cyclo's van Sportcommunication open. De Transalp sla ik nog even over (probeer liever eerst een kortere en minder zware meerdaagse, zie beneden), maar er zullen wel zes CTWT paren aan de start staan! Ik heb me gewoon weer voor een aantal mooie Sportcommunication cyclo's ingeschreven, namelijk:

Pieken en iets meer dalen

Iets eerder dan ik had verwacht, heb ik gisteren weer buiten op de racefiets kunnen rijden: het was een beetje opletten met het gips bij hobbels en putten, maar voor de rest ging het eigenlijk wel prima en dankzij het milde weer op het moment was het ook geen probleem dat ik links nog geen armwarmer of handschoen kan dragen. Dus nu ik weer begonnen ben met fietsen en de voorbereidingen voor het volgende seizoen langzaamaan kunnen beginnen, leek het me wel een mooi moment om even terug te kijken.

End of Season

Domrenners op kop tijdens finale NSK 2011

Iets eerder dan gepland, namelijk 200 meter, kwam mijn wielerseizoen afgelopen zondag abrupt tot een einde: in de sprint voor het Nederlands Studenten Kampioenschap belandde ik met een boel anderen in de berm. In eerste instantie was ik nog optimistisch, maar later bleek dat ik een breuk en een scheurtje had opgelopen bij de linker pols. Dus moest er gips omheen, 4 tot 6 weken, maar omdat het een redelijk nette breuk is mag ik er van uit gaan dat slechts het minimum aantal weken nodig zal zijn. Hoe dan ook, ondanks dat de pijn nu na 2 dagen al duidelijk minder is, baal ik er natuurlijk van dat ik nu met dat ding om m'n arm moet rondlopen en dat ik zeker de eerste paar weken niet kan gaan sporten.

10x lossen en een ophaalbrug

Kust bij Ault

Hier volgt een verslag van mijn deelname aan afgelopen Ronde Picarde Master, mijn laatste buitenlandse cyclo voor dit seizoen en de tweede keer dat ik 'm heb gereden.

Na een week van vrij weinig sportiviteit, mede door de regen en mede door de start van mijn Master, vertrok ik vrijdag richting Abbeville. De rit begon niet echt goed: aangezien ik zo gewend was om via Luxemburg te rijden, negeerde ik de TomTom en plakte ik zo gelijk 20 minuten extra aan de reis. Gelukkig kwam ik ondanks file's bij Gent en Lille, nog redelijk op tijd aan en kon ik zo nog een stukje los fietsen in verrassend zwoele avond zon. Daarna al vrij vroeg het bed (lees: Renault Espace) opgezocht, want de wekker zou weer lekker vroeg af gaan. Uiteindelijk zou deze niet nodig zijn geweest, aangezien ik al een half uur eerder dan gepland uitgerust wakker werd. Op zich geen probleem, buiten was het helemaal niet koud, maar omdat het nog pikkedonker was besloot ik nog maar even te blijven liggen...

De inhaalrace

Mistig bos in de Vogezen

Hmm, morgen is het al weer september, wat betekent dat er eigenlijk nog maar 6 weken resteren in het huidige "wielerseizoen". Bij veel mensen begint de goesting om te koersen ondertussen wel al een beetje af te nemen, al heeft de Nederlandse zomer van dit jaar daar waarschijnlijk niet veel aan bijgedragen. Daarentegen had ik afgelopen maanden wat betreft het weer niet al te veel te klagen (kan natuurlijk altijd beter), maar wat mij afgelopen maanden wél heeft parten gespeeld is mijn gezondheid: de verkoudheid, die begon tijdens de laatste etappe van de Tour de l'Ain, bleef ruim een week hangen en zorgde ervoor dat mijn conditie nog verder achteruit ging. Gelukkig kwam er wel langzaam verbetering in: vorige week woensdag ging het fietsen iets beter (wel met hoge hartslag) en werd ik de ochtend erop eindelijk weer eens uitgerust wakker. Toen het volgende ritje ook wel aardig ging besloot ik gauw om toch nog mee te gaan naar de Ballons Vosgiens: mede CTWT'rs Erwin, Jan-Willem en Tom hadden een mooi huisje gehuurd met uitzicht op het meer van Gérardmer en plotseling was er nog een plek vrijgekomen. Buiten dat me het parcours me mooi en uitdagend leek (incl. een hoop nieuwe beklimmingen voor mij), had ik ook gewoon zin om weer op de fiets te zitten en het lichaam in de Vogezen weer fit en gezond te maken. Benieuwd of het is gelukt...

Kwakkelend naar de Tour de l'Ain

Strand van Camp du Domaine

Zo, het werd maar weer eens tijd om iets op mijn blog te tikken. In het vorige bericht had ik me voorgenomen om regelmatig iets te plaatsen tijdens mijn verblijf aan de Côte d'Azur. Helaas bleek het internet op de toch wel luxe camping behalve duur óók nog eens zeer instabiel te zijn, dus besloot ik het na wat mislukte pogingen maar voor gezien te houden. Wel probeerde ik zoveel mogelijk mijn trainingen op Bikeplanner bij te houden, al zouden er dit uiteindelijk niet zoveel worden: slechts 7 in 3 weken! Dit had een paar oorzaken: de eerste week was het slecht weer en leek ik last van de zon te hebben, de omgeving viel een beetje tegen (veel verkeer, "zwaar" asfalt en zat niet lekker op de fiets, althans zo voelde het want ik reed continu alleen) en in de laatste week liep ik (hoogstwaarschijnlijk) een voedselvergiftiging op.

Semaine a l'Oisans

Een week geleden stond de Marmotte op het programma, mogelijk de zwaarste en best bezette cyclo van Frankrijk en voor veel (vooral Nederlandse) fietsers hét hoofddoel van het seizoen. Zoals ik al een paar weken geleden aangaf, had ook ik het plan om de Marmotte tot een succes te volbrengen, zeker nadat dit vorig jaar vanwege een blessure niet was gelukt.

Verslag van La Morzine 2011

Afgelopen zondag stond al weer mijn vijfde Grand Trophée cyclo van dit jaar op het programma: La Morzine Vallée d'Aulps. Een relatief korte rit over 146km, maar waarin je toch ruim 3600hm moet overbruggen verspreid over o.a. de Joux-Verte, Col du Corbier en tenslotte nog de lastige Joux-Plane. Parcours kennis ontbrak helaas bij me, op zaterdag was ik nog wel de auto over de Joux-Plane gereden om me in te schrijven in Morzine (zondag ochtend wel via Les Gets gegaan, want dat is toch stuk sneller) en zo de klim een beetje proberen op te slaan. De conclusie was dat hij een stuk steiler leek dan op het profiel, maar dat er gelukkig nog wel een paar vlakkere stukken in zaten waar je steeds naar uit kan kijken. Hoe dan ook leek het me slim om niet te hard aan de klim te beginnen, want bij een inzinking zou je hoop minuten kunnen verliezen. Eenmaal in Morzine aangekomen gingen we snel naar de inschrijving want door de regen was er toch niet zoveel te beleven. Ik had nog wel een kleine meevaller: dit was de enige van de acht ritten waarbij ik me nog niet heb ingeschreven en omdat ik niet kon deelnemen aan de Grimpee de la Ventoux vroeg ik of ik misschien nog wat korting kon krijgen; toen ze mijn lijst van inschrijvingen zagen besloten ze me deze cadeau te geven, plus ik kon ook gewoon m'n normale startnummer gebruiken, dus hoefde ik ook niet het stuurplaatje te vervangen.

Time to Harvest

Afgelopen zaterdag was mijn derde deelname aan Les 3 Ballons, een cyclo over 205km en ruim 4000hm dwars door de Vogezen. Omdat mijn deelname vorig jaar een stuk beter ging dan het jaar daarvoor en ik na de Marmotte me realiseerde dat het middelgebergte mij mogelijk toch iets beter ligt, waren mijn ambitie hoog voor dit jaar: ik wilde de grens van de 7u doorbreken en met als optimistisch doel een eindtijd van 6u55, wat zou resulteren in een plek rond de top-40. De voorbereidingen waren in ieder geval prima: ruim een week ervoor heb ik samen met Frank nog een lange training richting de Veluwe gedaan, vervolgens heb ik besloten om niet aan de GF Ardennaise mee te doen, omdat ik eigenlijk al vanaf La Look intensief bezig was en ik in juni nog 4 weekenden achter elkaar aan de bak zou moeten gaan. Doordat ik op vrijdag de "knop" omzette, voelde ik me vanaf zaterdag t/m dinsdag echt compleet waardeloos, ik heb zelfs nog een paar keer gedacht dat er iets mis was met de taugé van de week ervoor... maar aan de andere kant wist ik ook van vorige keren dat mijn lichaam zo kan reageren als ik besluit om rust te nemen, dus de paniek bleef beperkt. Op dinsdag en woensdag stapte ik ook weer op de fiets: de eerste keer was waardeloos, de tweede keer ging het gelukkig weer wat beter en na een goede core-stability sessie op donderdag was ik weer voldoende geactiveerd om met een gerust hart (letterlijk én figuurlijk) richting Frankrijk te reizen.

Verslag van de Challenge Vercors

Afgelopen weekend heb ik meegedaan aan de Challenge Vercors, ondertussen al weer de derde cyclo van dit seizoen. Vorig jaar was deze juist mijn eerste en begon ik gelijk met een mooi resultaat: 21e en slechts één plek verwijderd van het dagpodium in mijn categorie. Dit jaar ben ik het seizoen helaas wat minder positief begonnen: ondanks hoopgevende trainingsresultaten in april, mislukte La Look en La Ventoux. Vorige week was ik er niet aan toegekomen om mijn verslag van La Ventoux aan m'n blog toe te voegen, maar het kwam er eigenlijk op neer dat de positie op mijn nieuwe fiets er voor zorgde dat ik tijdens de beklimming vanuit Malaucène twee keer moest af stappen omdat de pijn in m'n rug, die uitstraalde naar mijn benen, gewoon te erg werd. Uiteindelijk ben ik nog wel doorgegaan en heb ik nog een beste aardige tweede helft gereden. Vervolgens ook niet meegedaan aan de Grimpee du Ventoux, maar zondag vroeg met een teleurgesteld gevoel naar huis gereden. Daarna heb ik zo snel mogelijk een afspraak gemaakt met Chris Brands, die gelukkig nog dinsdag ochtend een gaatje voor me vrij had, mede omdat zijn triatlon in China was gecancelled. Dit was toch wel een goede actie: ik bleek toch niet zo goed de houding op mijn Trek naar mijn Canyon te hebben gekopieerd. Aan de ene kant was dit positief, omdat ik nu weer de hoop had dat de slechte prestaties niet aan m'n conditie zouden liggen, maar aan de andere kant was het natuurlijk stom van me dat ik niet ergens in april een keertje langs Chris ben geweest. Maar goed, daar kon ik vervolgens niets meer aan doen, het enige wat ik nu nog kon doen was wennen aan de wijzigingen (ritje op woensdag gaf gelukkig een goed gevoel) en hopen dat de rugpijn tijdens lange klimmen nu verholpen zou zijn, aangezien in het parcours van de Challenge Vercors voldoende klimwerk zou zitten met o.a. de Col de la Machine en de Col d'Herbouilly.

Burgundian Speedway

De spits is eraf: de eerste cyclo van 2011 is verreden. De uitslag: 64e en 11e in m'n categorie. Conclusie: er had meer in gezeten.

Plannen

Door al het trainen en het proberen te halen van mijn laatste twee Bachelor vakken (nog maar 1 week!), ontbrak me een beetje de inspiratie om een nieuw bericht te plaatsen. Totdat ik me realiseerde, dat ik eigenlijk nog helemaal geen definitieve planning voor aankomend seizoen heb gepubliceerd, dus bij deze een kort overzicht*: hieronder staan mijn huidige inschrijvingen bij Sportcommunication en hoogstwaarschijnlijk komt daar La Morzine ook nog bij indien alles soepel verloopt t/m de Trois Ballons.

Mojácar (7) - Resumé

Gisteren was er geen tijd voor, dus bij deze voor de volledigheid nog een kort verslag van de laatste dag.

Mojácar (6) - Hors catégorie

Zo, de laatste zware training zit er weer op: 200 km en ruim 3000 hoogtemeters met o.a. de beklimming van de Puerto de Velifique (zie boven) en vervolgens nog even doorklimmen naar de radiotorens van Tetica de Bacares (2083hm).

Mojácar (5) - Verkoudje

Vandaag stond er de oorspronkelijke Koninginnenrit op de planning: 150km en ruim 2000hm (incl. de Puerto de la Virgen vanaf noord). En omdat groep 2 een ingekorte route zou rijden, besloten een hoop toch met groep 1 te rijden zodat ze nog een echte klim zouden doen. Dus waren we met zo'n 20 man en zou het niveau ook een stuk lager liggen.

Mojácar (4) - Herstellen

Vandaag hebben we een rustig ritje gedaan met de hele groep: 20 km heen en weer 20km terug. Niet heel erg creatief, maar je moet toch wat als je zo vlak mogelijk wilt rijden.

Mojácar (3) - Trennen achter de Motard

Vandaag stond er wat meer intensief klimwerk op het programma: oorspronkelijk zouden we meerdere maar niet al te lange klimmetjes doen. Maar uiteindelijk hebben we er nog de Puerto de la Virgin aan toegevoegd en kregen we "vrij spel" op deze en de Alto de Bédar.

Mojácar (2) - Duur opbouwen

Na een warming-up/uitproberen fietspositie met geleende SLR zadel van zo'n 20 minuten, vertrokken we met 11 man richting het zuiden. In de tweede groep zaten 30 man (!) en na een uur zouden er vier van onze groep bij komen, omdat ze het niet bij konden houden.

Mojácar (1) - Acclimatiseren

Vandaag stond er een rustig ritje van zo'n 100km op de planning. We vertrokken rond 10 uur met de gehele 50 man tellende groep, die na de eerste serieuze heuvel toch maar in drieën gesplitst werd.

Canyon CF SLX Evo

March 2012

Productief weekje

Week 7 zit er weer op en kijkend naar de "data" en meegenomen dat ik vorig week zondag 155km heb gefietst, kan ik toch wel concluderen dat het aardig goed gaat met de conditie: vorig jaar was mijn eerste week met meer dan 12 uur training pas eind maart én moest ik het de week daarop gelijk een stuk rustiger aandoen (7 uur) vanwege vermoeidheid; dit jaar zit ik al vanaf week 1 gemiddeld 12 uur te trainen en deze week dus zelfs nog een stuk meer; nota bene: de eerste keer rond de 14 uur was vorig jaar pas in mei!

In het spoor van de profs

Vanwege tentamens heb ik al een paar weken geen bericht meer geplaatst, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Dus bij deze alvast een korte preview op mijn eerste echte trainingsstage, namelijk naar: Mojácar, España!

Foggy windows

Aangezien het al bijna een maand geleden is, dat ik langs Chris Brands ben geweest voor mijn fietsmeting, bij deze een korte update: de eerste twee weken was het flink wennen, na een kwartier kreeg ik meestal last van een verrekte rechterkuit en het zadel voelde veel te hoog aan. De eerste ritjes hield ik het daarom ook slechts 30 minuten vol, maar door dit elke dag te doen, kon ik het al gauw uitbouwen tot een uur.
Toen tien dagen geleden eindelijk de wegen weer een beetje begaanbaar waren, reed ik ook m'n eerste rit van 3 uur. Dit ging zo goed dat ik de dagen daarop, volop gebruik makend van het mooie weer, nog drie lange trainingen buiten maakte met een totaal van ruim 350km. Vorige week vrijdag heb ik ook voor het eerste een intensievere training op de Tacx gedaan, wat opzich prima ging, maar vandaag had ik pas echt het gevoel dat m'n lichaam meer dan voldoende is gewend aan de nieuwe positie.

2010 is dead, long live 2011

Zo, het is 2011 en ondanks dat het "seizoen" eigenlijk al weer twee maanden aan de gang is, leek het me wel een mooi moment om even terug én vooruit te kijken.

Als ik terug denk aan afgelopen seizoen, herinner ik me een aantal positieve dingen: ik heb een hoop fysieke progressie gemaakt en ook een hoop dingen omtrent het trainen voor en rijden van cyclo's geleerd. Ondanks dat ik ook een aantal minder tactische acties heb uitgevoerd, koester ik vooral een aantal mooie "key-moments" waarin ik door zelf in de aanval te gaan, m'n klassering significant positief beïnvloedde:
zo demarreerde ik met compleet verkrampte benen in La Ventoux op het laatste klimmetje om uiteindelijk als eerste van mijn groep van 11 in Beaumes-de-Venise aan te komen, minimaliseerde ik samen met nog iemand tijdens de afdaling van de Col d'Ornon in La Vaujany onze groep van 30 man naar slechts 6 en kwam ik in de Cyclo Manche na een solo aanval van 10km bij de finish aan met een groep van slecht 6 in plaats van een half peloton van 30 man!