Back to basics

Afgelopen weekend was al weer m’n vierde deelname aan Les Trois Ballons en ondanks de goede voorbereidingen tijdens de winter, wist ik eigenlijk al ruim van te voren dat een snellere tijd er dit jaar helaas niet in zou zitten: vanwege complicaties na het verwijderen van een verstandkies en een knieblessure, heb ik van eind maart tot aan mei erg veel achterstand opgelopen, terwijl ik in die periode juist een stap vooruit wilde maken. Maar gelukkig ging het de laatste paar weken langzaam maar zeker beter en zat ik, ondanks het blijvende knieprobleem máár dankzij een wat meer relaxte fietshouding, de laatste tijd ook wat beter op de fiets. Daarom besloot ik uiteindelijk ook maar om toch voor de lange afstand te gaan (eind april leek me de korte afstand al zwaar genoeg...) en te zien waar het schip zou stranden,