De inhaalrace

Mistig bos in de Vogezen

Hmm, morgen is het al weer september, wat betekent dat er eigenlijk nog maar 6 weken resteren in het huidige "wielerseizoen". Bij veel mensen begint de goesting om te koersen ondertussen wel al een beetje af te nemen, al heeft de Nederlandse zomer van dit jaar daar waarschijnlijk niet veel aan bijgedragen. Daarentegen had ik afgelopen maanden wat betreft het weer niet al te veel te klagen (kan natuurlijk altijd beter), maar wat mij afgelopen maanden wél heeft parten gespeeld is mijn gezondheid: de verkoudheid, die begon tijdens de laatste etappe van de Tour de l'Ain, bleef ruim een week hangen en zorgde ervoor dat mijn conditie nog verder achteruit ging. Gelukkig kwam er wel langzaam verbetering in: vorige week woensdag ging het fietsen iets beter (wel met hoge hartslag) en werd ik de ochtend erop eindelijk weer eens uitgerust wakker. Toen het volgende ritje ook wel aardig ging besloot ik gauw om toch nog mee te gaan naar de Ballons Vosgiens: mede CTWT'rs Erwin, Jan-Willem en Tom hadden een mooi huisje gehuurd met uitzicht op het meer van Gérardmer en plotseling was er nog een plek vrijgekomen. Buiten dat me het parcours me mooi en uitdagend leek (incl. een hoop nieuwe beklimmingen voor mij), had ik ook gewoon zin om weer op de fiets te zitten en het lichaam in de Vogezen weer fit en gezond te maken. Benieuwd of het is gelukt...

Kwakkelend naar de Tour de l'Ain

Strand van Camp du Domaine

Zo, het werd maar weer eens tijd om iets op mijn blog te tikken. In het vorige bericht had ik me voorgenomen om regelmatig iets te plaatsen tijdens mijn verblijf aan de Côte d'Azur. Helaas bleek het internet op de toch wel luxe camping behalve duur óók nog eens zeer instabiel te zijn, dus besloot ik het na wat mislukte pogingen maar voor gezien te houden. Wel probeerde ik zoveel mogelijk mijn trainingen op Bikeplanner bij te houden, al zouden er dit uiteindelijk niet zoveel worden: slechts 7 in 3 weken! Dit had een paar oorzaken: de eerste week was het slecht weer en leek ik last van de zon te hebben, de omgeving viel een beetje tegen (veel verkeer, "zwaar" asfalt en zat niet lekker op de fiets, althans zo voelde het want ik reed continu alleen) en in de laatste week liep ik (hoogstwaarschijnlijk) een voedselvergiftiging op.