Foggy windows

Aangezien het al bijna een maand geleden is, dat ik langs Chris Brands ben geweest voor mijn fietsmeting, bij deze een korte update: de eerste twee weken was het flink wennen, na een kwartier kreeg ik meestal last van een verrekte rechterkuit en het zadel voelde veel te hoog aan. De eerste ritjes hield ik het daarom ook slechts 30 minuten vol, maar door dit elke dag te doen, kon ik het al gauw uitbouwen tot een uur.
Toen tien dagen geleden eindelijk de wegen weer een beetje begaanbaar waren, reed ik ook m'n eerste rit van 3 uur. Dit ging zo goed dat ik de dagen daarop, volop gebruik makend van het mooie weer, nog drie lange trainingen buiten maakte met een totaal van ruim 350km. Vorige week vrijdag heb ik ook voor het eerste een intensievere training op de Tacx gedaan, wat opzich prima ging, maar vandaag had ik pas echt het gevoel dat m'n lichaam meer dan voldoende is gewend aan de nieuwe positie.

2010 is dead, long live 2011

Zo, het is 2011 en ondanks dat het "seizoen" eigenlijk al weer twee maanden aan de gang is, leek het me wel een mooi moment om even terug én vooruit te kijken.

Als ik terug denk aan afgelopen seizoen, herinner ik me een aantal positieve dingen: ik heb een hoop fysieke progressie gemaakt en ook een hoop dingen omtrent het trainen voor en rijden van cyclo's geleerd. Ondanks dat ik ook een aantal minder tactische acties heb uitgevoerd, koester ik vooral een aantal mooie "key-moments" waarin ik door zelf in de aanval te gaan, m'n klassering significant positief beïnvloedde:
zo demarreerde ik met compleet verkrampte benen in La Ventoux op het laatste klimmetje om uiteindelijk als eerste van mijn groep van 11 in Beaumes-de-Venise aan te komen, minimaliseerde ik samen met nog iemand tijdens de afdaling van de Col d'Ornon in La Vaujany onze groep van 30 man naar slechts 6 en kwam ik in de Cyclo Manche na een solo aanval van 10km bij de finish aan met een groep van slecht 6 in plaats van een half peloton van 30 man!