Dus ... wat heb ik allemaal gedaan sinds de Marmotte, nou een hoop!
Toen ik terugkwam in Nederland moest ik meteen aan de bak voor twee tentamens, waarvan uiteindelijk eentje mislukte, maar de andere was ruim voldoende, dus kon ik afgelopen jaar tevreden afsluiten met slechts 1 mislukt vak.
Daarna heb ik nog wat gewerkt (al dat reizen is helaas niet gratis) en ook alvast het frame voor mijn nieuwe fiets met 50%-TdF korting aangeschaft!)
Vervolgens was het al gauw weer tijd voor vakantie
, deze keer niet voor het fietsen maar gewoon voor plezier met mijn ouders en zusje. Voor de zoveelste keer was onze bestemming een geweldige camping in de buurt van Porto-Vecchio, Corsica, waar ik ook een hoop franse, italiaanse en duitse kennissen terugzag.Aangezien het zo leuk daar was, ben ik niet zo heel veel aan trainen gekomen en voelde ik me ook niet zo fit, al is rijden op Corsica sowieso een stuk zwaarder door de hitte, wind en zware wegen.
Toch lukte het om de laatste week weer een beetje ritme en motivatie te vinden en heb ik ook nog samen met Jacques (mede-deelnemer Grand Trophée) eindelijk een rondje gereden, die ik altijd al had willen rijden: Porto-Vecchio - Solenzara - Col de Bavella (foto rechtsonder) - Zonza - Col d'Illarata - Porto - Vechio. Mede door wind mee op het lange stuk richting Solenzara, eindelijk weer beetje een prima klimritme en natuurlijk de prachtige omgeving was het echt een zeer geslaagde rit.
Na drie heerlijke weken, moesten we Corsica helaas verlaten, maar gelukkig gingen we nog niet meteen naar huis: eerst gingen we nog 10 dagen naar Entrevaux (Alpes-Maritimes) om vervolgens daarna nog een weekend in Bourg-d'Oisans te verblijven, zodat ik kon deelnemen aan La Marco Pantani Mermorial. Later meer daar over, nu eerst verder met mijn poging om zo snel mogelijk weer een redelijke vorm te pakken te krijgen.
Tijdens de eerste twee ritten deed ik een beetje rustig aan en probeerde ik vooral wat langere klimmetjes (o.a. Valberg en Colle St. Michel) op souplesse na boven te rijden. Maar na een regenachtige rustdag stond er wel een intensieve training op het programma: 3 x de Col de St. Raphaël, die niet al te lang en steil is, maar daardoor wel goed in te delen is en je daardoor ook makkelijk gecontroleerd helemaal stuk kan rijden. De bedoeling was om steeds iets harder te gaan, wat ook lukte ondanks dat ik bij de eerste keer al het gevoel had dat ik iets te snel was gegaan... Na een omweggetje via de Col de Trebuchet, kwam ik redelijk gaar terug op de camping, maar wel zeer tevreden en met ook iets meer vertrouwen.
De dag daarop maar een rustdag gehouden, om de dag daarna wederom een stevige training te houden (en wederom een rit, die al een tijdje op mijn verlanglijst stond): de Route des Trois Cols. Dit is o.a. een toertocht, die ik een paar jaar geleden ook had gedaan, alleen had ik toen maar de halve versie gedaan, dus eigenlijk 1 1/2 Cols. Toen begon de tocht in Barcelonette en beklom ik de Col de la Cayolle van beide kanten. Deze keer ging ik eerst over de Col de la Cayolle, vervolgens de Col d'Allos en tenslotte de lastige Col de Champs.
Doordat ik relatief rustig reed en goed at, ging de rit eigenlijk verrasend goed en ondanks dat de laatste klim vrij onregelmatig is (met veel 9-10% stukken) had ik eigenlijk weinig last van krampen of oververmoeide benen.
Helaas moest ik na een heerlijke afdaling en even heerlijke Magnum, wel nog helaas 40km (licht dalend) tot aan de camping tegen een zeer vervelende tegenwind beuken.
Maar goed, de training was in ieder geval geslaagd en ik begon er ook al een beetje in te geloven, dat de conditie voldoende was teruggekeerd voor een fatsoenlijke plek in de naderende cyclo.
Tenslotte het weekend van de cyclo. Na een lange rit over de bochtige Route Napoleon en de Col d'Ornon, kwamen we aan op Camping La Piscine te Bourg-d'Oisian.
Aangezien we met regen vertrokken waren, moesten we meteen alles uitpakken, om het een beetje droog te krijgen. Gelukkig scheen in de vallei van Oisan wel de zon (af en toen) en zou het zaterdag en zondag prachtig weer worden!
De volgende ochtend deed ik rustig aan en vertrok ik met de fiets richting Les Deux Alpes om mijn startbewijs te halen. Het is niet ideaal om de dag voor de wedstrijd een klim te doen, het was toch weer 1000hm, maar bij La Vaujany had ik hetzelfde gedaan en toen was het ook niet slecht bevallen.
Het verslag van de rit staat ondertussen al een tijdje online (o.a. op Bikeplanner), dus ik zal hier alleen een korte samenvatting plaatsen: vanaf de Col d'Ornon goed in tweede groep gereden, Parquetout ging lekker wel iets te snel gereden, vervolgens vanaf La Garde niet echt meer kunnen koersen door opkomende kramp, maar uiteindelijk toch 23e overall en 10e bij de C's geworden waar ik zeer tevreden mee ben.
Verder was deze (pas 3 jaar jonge) cyclo mee zeer goed bevallen, vanwege het parcours, goede verzorgingsposten (Powerade en gelletje onderweg!) en zeer uitgebreid pastabuffet achteraf.
De dag daarop met een goed gevoel terug naar Nederland gereisd, ondanks al het feesten en de mindere trainingen in juli was het me toch gelukt om de vorm terug te krijgen. Al was de oorzaak van de kramp waarschijnlijk wel het gebrek aan duurritten de periode ervoor.
En nu zijn we dus weer terug in Nederland; weer een beetje aan het werken, voorbereidingen maken voor het aankomende studiejaar en natuurlijk weer de training oppakken aangezien er nog een paar ritten op het programma staan, namelijk: La Cyclo Manche (05/09), La Ronde Picardië (11/09) en tenslotte nog wat binnenlandse koersjes (o.a. het CTWT clubkampioenschap).
Het plan is om de Cyclo Manche gewoon voldoende uit te rijden, door werk en regen heb ik afgelopen twee weken slechts 3 keer kunnen trainen. Maar ik hoop dat ik bij de Ronde Picardië toch weer wat aan tempo heb gewonnen, wat wel nodig is omdat in deze cyclo's de snelheid een stuk hoger ligt door het gebrek aan echte bergen, en zo hopelijk nog een mooie prestatie kan leveren.
Na de Ronde Picardië zal ook een diner en de prijsuitreiking van de Grand Trophée plaatsvinden, waar ik natuurlijk ontzettend naar uitkijk!
Dat was het wel zo'n beetje, ik zal over twee weekje verslag doen van de aankomende ritten.
Groeten,
Ruvar
Aangezien we met regen vertrokken waren, moesten we meteen alles uitpakken, om het een beetje droog te krijgen. Gelukkig scheen in de vallei van Oisan wel de zon (af en toen) en zou het zaterdag en zondag prachtig weer worden!
De volgende ochtend deed ik rustig aan en vertrok ik met de fiets richting Les Deux Alpes om mijn startbewijs te halen. Het is niet ideaal om de dag voor de wedstrijd een klim te doen, het was toch weer 1000hm, maar bij La Vaujany had ik hetzelfde gedaan en toen was het ook niet slecht bevallen.
Het verslag van de rit staat ondertussen al een tijdje online (o.a. op Bikeplanner), dus ik zal hier alleen een korte samenvatting plaatsen: vanaf de Col d'Ornon goed in tweede groep gereden, Parquetout ging lekker wel iets te snel gereden, vervolgens vanaf La Garde niet echt meer kunnen koersen door opkomende kramp, maar uiteindelijk toch 23e overall en 10e bij de C's geworden waar ik zeer tevreden mee ben.
Verder was deze (pas 3 jaar jonge) cyclo mee zeer goed bevallen, vanwege het parcours, goede verzorgingsposten (Powerade en gelletje onderweg!) en zeer uitgebreid pastabuffet achteraf.
De dag daarop met een goed gevoel terug naar Nederland gereisd, ondanks al het feesten en de mindere trainingen in juli was het me toch gelukt om de vorm terug te krijgen. Al was de oorzaak van de kramp waarschijnlijk wel het gebrek aan duurritten de periode ervoor.
En nu zijn we dus weer terug in Nederland; weer een beetje aan het werken, voorbereidingen maken voor het aankomende studiejaar en natuurlijk weer de training oppakken aangezien er nog een paar ritten op het programma staan, namelijk: La Cyclo Manche (05/09), La Ronde Picardië (11/09) en tenslotte nog wat binnenlandse koersjes (o.a. het CTWT clubkampioenschap).
Het plan is om de Cyclo Manche gewoon voldoende uit te rijden, door werk en regen heb ik afgelopen twee weken slechts 3 keer kunnen trainen. Maar ik hoop dat ik bij de Ronde Picardië toch weer wat aan tempo heb gewonnen, wat wel nodig is omdat in deze cyclo's de snelheid een stuk hoger ligt door het gebrek aan echte bergen, en zo hopelijk nog een mooie prestatie kan leveren.
Na de Ronde Picardië zal ook een diner en de prijsuitreiking van de Grand Trophée plaatsvinden, waar ik natuurlijk ontzettend naar uitkijk!
Dat was het wel zo'n beetje, ik zal over twee weekje verslag doen van de aankomende ritten.
Groeten,
Ruvar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten